Κυβερνητικά Non papers: Κατήφορος και ξεπεσμός

του Μιχάλη Χαιρετάκη

Είναι αλήθεια είναι οι πρώτοι που ξεφτιλίζουν τόσο πολύ την εξουσία στην χώρα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι κάτι που δεν το τόλμησε κανείς μέχρι τώρα σε τέτοιο βαθμό, φτάνοντας στα όρια της ανομίας.

Η αρχή έγινε με το non paper που υπέγραφαν “οι ένοικοι του υπογείου” και αν κάποιοι το είδαν σαν οικτρά αποτυχημένη προσπάθεια σαρκασμού και χιούμορ, έκαναν λάθος.

Τα non papers ήταν πάντα το μέσο για διαρροές ειδήσεων, όχι όμως για ρυπαρογραφήματα και κατάφωρες παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου η οποία στο άρθρο 6 αναφέρει:

«Παv πρόσωπov κατηγoρoύµεvov επί αδικήµατι τεκµαίρεται ότι είvαι αθώov µέχρι της voµίµoυ απoδείξεως της εvoχής τoυ.»

Αυτή τη σύμβαση την έκανε κουρέλι και την πέταξε στα σκουπίδια ο ανώνυμος κειμενογράφος του non paper. http://archive.is/Brsyr

Τι πιο φυσικό λοιπόν ο άμεσα θιγόμενος να πάρει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο τηλέφωνο και να ρωτήσει ποιος είναι αυτός που το έγραψε για να κινηθεί εναντίον του νομικά.

Αντί όμως να πράξει όμως ο εκπρόσωπος τύπου το αυτονόητο και να δώσει το ονοματεπώνυμο του συντάκτη (ανέκδοτα λέμε τώρα) ή αν τον είχε απειλήσει ο θιγόμενος, να καταφύγει στη δικαιοσύνη, ζητώντας την άρση του απορρήτου της συνομιλίας, τουϊταρε οτι κάποιος τον πήρε τηλέφωνο με “τόνο σχεδόν απειλητικό” απο άγνωστο αριθμό και του συστήθηκε ώς Β.Μαρινάκης και του ζήτησε να μάθει ποιος γράφει τα non-papers.

Καμμία φυσικά αναφορά στο κατάπτυστο non-paper που δεν τιμά όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και την χώρα ολόκληρη.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο κάθε Μαρινάκης αν αποδειχθεί η ενοχή του φυσικά θα πρέπει να τιμωρηθεί απο τη δικαιοσύνη, αλλά όσο δεν υπάρχει καταδίκη θεωρείται αθώος και είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ για τη Δημοκρατία μας να βγαίνουν τέτοια non papers απο κυβερνητικά χέρια.

Και όχι μόνο αυτό, είναι και ποινικά κολάσιμο, οπότε ο κάθε θιγόμενος, έχει κάθε δικαίωμα να μάθει το συντάκτη τέτοιων απαράδεκτων εγγράφων και να κινηθεί στα όρια του νόμου.