Να είσαι εκεί κυρίε Συριζαίε (ή κυρία Συριζαία)…

Πριν απο αρκετά χρόνια είχα δει στην τηλεόραση μια ταινία με τίτλο “Να είσαι εκεί κύριε Τσάνς” (Being There 1979) με πρωταγωνιστή τον Πήτερ Σέλερς.
https://www.imdb.com/title/tt0078841/plotsummary

Η ταινία δείχνει πως με τη βοήθεια της τύχη και των συμπτώσεων, ενας κηπουρός, χωρίς γνώσεις, που δεν γνωρίζει γραφή και ανάγνωση  γίνεται σύμβουλος επιχειρηματία και  φθάνει στο τέλος της ταινίας να θεωρείται υποψήφιος μελλοντικός πρόεδρος των ΗΠΑ.

Πίστευα λοιπόν ο αφελής ότι αυτά γίνονται μόνο στον κινηματογράφο και καμμιά σχέση δεν είχαν με την πραγματικότητα.

Δυστυχώς όμως η σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα ξεπερνάει κάθε φαντασία. Ανθρωποι που δεν θα τους προσλάμβανε κανείς ούτε ως “παιδί για τα θελήματα”, γιατί είναι σίγουρο οτι ακόμα και εκεί θα έκαναν χοντρά λάθη, έχουν καταλάβει υψηλά πολιτικά αξιώματα, κρίσιμες θέσεις.

Αν οι προηγούμενοι ήταν ερασιτέχνες διορίζοντας με πλαστά πτυχία ή πτυχία που δεν ήταν δικά τους ακόμα και διοικητές οργανισμών (εκτελωνιστής με πτυχίο του εξαδέλφου του, είχε διοριστεί διοικητής νοσοκομείου,άλλος διοικητής στην ΕΑΒ είχε πλαστό πτυχίο του Columbia), οι τωρινοί τους έχουν ξεπεράσει.

Τα πτυχία, οι μεταπτυχιακοί τίτλοι, η εργασιακή εμπειρία, δεν έχουν πια καμμιά σημασία στην Ελλάδα του Σύριζα. Μπορείς στην προηγούμενη καριέρα σου να άρμεγες λαγούς ή να κούρευες χελώνες στην καλύτερη περίπτωση, όμως η προσωπική γνωριμία σου με κάποιον πολιτικό θα σε οδηγήσει να διαχειρίζεσαι εκατομμύρια ή να γράφεις αρλουμπες στα socialmedia απο τη θέση του  ειδικού συνεργάτη ή συμβούλου.

Θα μου πείς το ίδιο δε γίνεται και με τους ηθοποιούς, τους τραγουδιστές, τα μοντέλα;Και εκεί το κολλητιλίκι ή το κατάλληλο κρεβάτι μπορεί να σε εκτοξεύσει στην επιτυχία. Όμως τα θλιβερά πλάσματα που φτιάχνουν τις καριέρες τους με αυτό τον τρόπο, εμείς τα επιλέγουμε ή όχι να τα δούμε ή να τα ακούσουμε.

Τα πολιτικά κνώδαλα όμως, μας τα φορτώνουν στην πλάτη μας θέλουμε δεν θέλουμε,  τα πληρώνουμε πλουσιοπάροχα και διαφεντεύουν τις τύχες μας σε μεγάλο βαθμό.