Ο αιμοσταγής τσαγκάρης και η απενοχοποίηση του Χίτλερ και του Στάλιν.
Ο αιμοσταγής τσαγκάρης και η απενοχοποίηση του Χίτλερ και του Στάλιν.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Τα μάθατε; Για την γενοκτονία των Εβραίων δεν φταίει ο Χίτλερ, ο για τη γενοκτονία των Αρμενίων δεν φταίνε οι κυβερνήσεις της Τουρκίας απο το 1914 μέχρι το 1923, για τον «συνωστισμό» της Σμύρνης δεν φταίει ο Ατατούρκ, για τις εκκαθαρίσεις και τους εκτοπισμούς εκατομμυρίων ανθρώπων δεν φταίει ο Στάλιν, για τον Αττίλα στην Κύπρο δεν φταίει ο Ετσεβίτ.
Φταίνε ο Γιόχαν , ο Φράνς , ο Πέτρος, ο Νίκος , ο Γιώργος, η Λωξάνδρα. ο Χασάν με τη Φατμέ, ο Βλαδίμηρος με τον Μίσα και την Κάτια, ο τσαγκάρης, ο γαλατάς, ο γείτονας.
Το παγκάλειο όνειδος «μαζί τα φάγαμε» γίνεται το 2020 ιδεολογική παντιέρα. Η συλλογική ευθύνη. Κι ας φωνάζει η αριστερά,ότι είναι φασιστικό αφήγημα. Κι ας το εφάρμοσαν πρώτοι απ’ όλους οι Ναζί στην Πολωνία πρώτα και παντού μετά, οι πραγματικοί και όχι οι Σώτοι οι σιεραμαϊκηδες με το στεγνό καλτσάκι,το πονηρό χαμόγελο και το μπιρμπιλωτό το μάτι, τα τρόλια, οι προβοκάτορες, οι γιαλαντζήδες.
Σκότωνες ένα Γερμανό στρατιώτη στον Β’ παγκόσμιο, ολοκαύτωμα όλο το χωριό, γιατι; Μα γιατί φταίνε όλοι για το θάνατο του Γερμανού στρατιώτη, ο τσαγκάρης , ο γαλατάς , ο γείτονας.
Σε όλη την Ελλάδα έχουμε μνημεία νεκρών τσαγκάρηδων, γαλατάδων και γειτόνων που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε λάθος χωριό, στο χωριό που φταίγανε μόνο οι πολίτες και ποτέ οι πραγματικοί δολοφόνοι.
Η ρητορική της συλλογικής ευθύνης είναι η φασιστική ρητορική της λογικής «μπουχάρα στον τοίχο μου, καβούρια στην τσέπη μου, αλλά πλήρωσε εσύ για τον μετανάστη». Είναι η τρομοκράτηση μέσω της ενοχοποίησης ολόκληρης της κοινωνίας, αυτό που καταγγέλουν όλα τα κόμματα της αριστεράς και οι αναρχικοί ως ακραίο φασιστικό ιδεολόγημα.
https://athens.indymedia.org/post/1589677/
https://edromos.gr/syllogiki-efthyni-afti-i-mastiga/
Θα θυμόσαστε φαντάζομαι, κι αν το ξεχάσατε, θα το θυμίσω ξανά, τη στάση του Μανώλη Γλέζου που πήρε απο το χέρι το Γερμανό πρέσβη και κατέθεσαν μαζί στεφάνι γιατί φυσικά ο πρέσβης αλλά και ο τσαγκάρης ο γαλατάς και ο γείτονας δε ήταν οι φταίχτες για τα εγκληματα πολέμου που έγιναν.
https://www.efsyn.gr/politiki/paraskinia/113355_o-glezos-kai-i-syllogiki-eythyni
Τί εξυπηρετεί όμως η συλλογική ευθύνη; Την ανάπτυξη στη συνείδηση της συλλογικής ενοχής, ότι φταις για όσα έκανες ή και όσα δεν έκανες αλλά έκαναν άλλοι δίπλα σου, αλλά σε καμμιά περίπτωση αυτοί που τα διέταξαν, τα σχεδίασαν και τα ενορχήστρωσαν δε φταίνε. Οι Αμερικάνοι και οι ¨Αγγλοι νικητές του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, φρόντισαν να καλλιεργήσουν , για τους δικούς τους λόγους, για πολλά χρόνια, την ανάπτυξη αυτής της συλλογικής ενοχής στους γερμανούς, με αφίσσες όπως αυτή που ακολουθεί.
Αντίστοιχες αφίσσες με άλλα εγκλήματα πολέμου, όπως αυτα που έγιναν στο Ναγκασάκι και στη Χιροσίμα φυσικά ουδέποτε κυκλοφόρησαν.
Αυτός που αισθάνεται τη συλλογική ενοχή, ντρέπεται, αισθάνεται ένοχος και είναι εύκολα χειραγωγήσιμος στα χέρια ανθρώπων δεν έχουν κανένα ηθικό φραγμό για να τους αποτρέψει να παίζουν με την ψυχολογία συνανθρώπων τους.
Αυτά συμβαίνουν βέβαια, όταν αυτός που χειραγωγεί είναι επαγγελματίας και όχι κλόουν και το αποτέλεσμα είναι μια άρτια σκηνοθετημένη παράσταση και όχι σενάριο σε ένα κακοπαιγμένο σήριαλ.
Μη γίνεις λοιπόν σαν αυτούς και αυτές που στο όνομα μιας δήθεν, μιας ερμαφρόδιτης αριστεράς, χύνουν δηλητήριο, μοιράζουν ψόφους και συλλογικές ευθύνες και ενοχές.
ΥΓ.
Φυσικά αν θέλετε να διαβάσετε πραγματική Χάννα Άρεντ και όχι αποσπάσματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα ενός αφηγήματος, υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο κείμενό της περι συλλογικής ευθύνης σε μετάφραση στον παρακάτω σύνδεσμο.
http://www.respublica.gr/2018/02/post/arendt-responsibility/